U. U. Uruguay, beter laat dan nooit!

Onder vergelijkbare weersomstandigheden in vergelijkbare kledij als de laatste reisweek, heb ik toch eindelijk de moed bij elkaar kunnen schrapen om de laatste blog af te kunnen schrijven.. Gelukkig stond het eerste deel er al:


Na een behoorlijk luxe busreis waar ze zelfs champagne schonken (die niet te drinken was, maar ach het is gratis champagne) en helaas snurkende mensen naast ons zaten, komen we aan in Buenos Aires. Een paar uurtjes later dan verwacht, maar mooi op tijd voor de lunchtijd van Juan. Hij is zo lief dat we onze backpacks in zijn appartement mogen achterlaten met de tip “You should travel light” . Tsjaa.. Had ik dat maar 4 maanden eerder bedacht..
We krijgen de sleutel van zijn appartement, best gek om met zijn tweeën iemands appartement in te gaan waar je nog nooit bent geweest. We herpakken onze tassen, frissen ons op (wat weer behoorlijk nodig is) en als we klaar zijn komt Juan van werk met wat Argentijnse mierzoete specialiteiten.

S avonds vertrekken we dan eindelijk naar Uruguay!! Na Paraguay hebben we grote verwachtingen van Uruguay. Een land wat gecreëerd is om de verhitte Argentijnen en temperamentvolle Brazilianen uit elkaar te houden.
Na 6 verschillende balies te hebben gehad (efficiency doen ze hier duidelijk niet aan) zijn we eindelijk op de boot.
Helaas is er geen buitendek waar we van de mooie sterrenhemel kunnen genieten, maar de bootreis is in ieder geval vrij vlot. In Uruguay is het weer een uur later dan Argentinië. Onvoorstelbaar: maar 3 uur tijdsverschil met Nederland! Rond 23.00 komen we in Colonia aan. Dit is een compleet andere wereld, hier aan de overkant van de rivier. Een schattig, vredelievend en rustig stadje, waar we eerst op zoek gaan naar een hostel. Er zijn enkel twee bedden in een slaapzaal beschikbaar, dan maar op zaal.. Inmiddels zijn we aan de Argentijnse etenstijden gewend, dus moeten we nog avondeten regelen.
Zelfs voor Zuid-Amerikaanse begrippen zijn we laat om eten te regelen en het eerste terrasje waar we ons settelen komt de serveerster na 10 minuten naar ons toe. “nee sorry we gaan net sluiten, dus je kan geen eten meer bestellen”. Bij de volgende hebben we meer geluk, hoewel ze normaal om 12 uur sluiten en het inmiddels 00.30 is willen ze ons nog best wat te eten geven. Gelukkig maar, anders waren we verhongerd!


De volgende ochtend gaan we met onze lichte rugzakjes het oude stadscentrum verkennen. Deze is vol met schattige straatjes met hele oude klassieke auto’s en overblijfselen van stadsmuur en andere gebouwen van 1800. Na enkele uurtjes hebben we de gehele stad gezien, tijd voor de terrasjes en het strand! We vinden een schattig mini strandje tussen hangbomen. Hoewel af en toe mensen kort een kijkje en een foto komen nemen van deze schoonheid, hebben we het strand de meeste tijd voor onszelf en kunnen we "ons ding" doen. De rivier is zo breed dat het een zee kan zijn, de overkant is in de verste verte niet te zien. Alleen de viezige bruine kleur verraad dat het een rivier is en geen zee.
Ondanks dat het hostel best oké was, zijn we toch meer van een eigen kamer in een Hospedaje. We vinden er een bij een ontzettend lieve en vrolijke man. Hij zit het liefst de gehele dag met ons te praten en heeft de meest interessante verhalen over zijn Italiaans - Syrisch -Uruguayaanse afkomst. Na elke zin vraagt hij ons of we het goed begrijpen, of we het naar ons zin hebben of hij goed genoeg voor ons zorgt. Dit vraagt hij met zo'n hoopvolle blik, dat ook als het niet zo zou zijn, je et niet over je hart zou kunnen verkrijgen om nee te zeggen.

Na een dag is het duidelijk dat, behalve wat ruïnes en vieze strandjes er niets te doen is aan deze kant van Uruguay. Ook heeft het niet de charme van Paraguay. De volgende dag doen we dus nog even flink ons best om op een vies strandje met rotte vis nog een mooi zomers kleurtje te krijgen voordat we vervroegd terugkeren naar Buenos Aires.

De laatste dag Buenos Aires moeten we nog wat plekken aftikken. We slenteren over de beroemde begraafplaats waar de graven een paar ton of misschien wel miljoenen moeten kosten. Met alle zwervende gezinnen buiten levert mij dit vooral buikpijn op. "De doden hebben het hier financieel beter dan de levenden". Dit wordt nog eens verergerd als we op het terrasje van de McDonalds (jep tuurlijk de Mac, want ik ben met Karen ;-)) zitten. Een hele dunne jongen vraagt om een restje van mijn inmiddels afgekoelde frietjes en of hij er alsjeblieft ook een stuk hamburger bij mag, welke hij vervolgens trots aan zijn vriendin geeft. Later zie ik haar met een vriendin, beide tienermoeder, achter de kinderwagen. Jeetje, hoe ver moet de maatschappij zakken dat er gebedeld moet worden om een restje McDonalds..

Er moet doorgewandeld worden naar Palermo, aangezien we ook daar mooie verhalen over gehoord hebben. Op één staan "de botanische tuinen", wat niet meer dan een vieze vijver met wat Chinese accessoires blijkt te zijn. Aangezien we er mega ver voor hebben gelopen en een belachelijke prijs voor hebben betaald, dwingen we onszelf een uur te blijven. Als dit nummer 1 is, hoeven we niet verder Palermo in om meer te zien. We strijken neer bij een vieze vijver waar we urenlang terugblikken op ons leven. De hoogtepunten en dieptepunten worden hier besproken, wat heerlijk! Zo is Palermo toch waardevol geworden!

En dan de laatste dag.. Onze backpacks ophalen bij Juan, afscheid nemen en naar huis vliegen. Drama!!!!


Ik blik terug op een reis vol diversiteit, uitdagingen, vaak overgaan van grenzen (in alle vormen van het woord), bijzondere ontmoetingen en vooral heerlijk leven met de dag!
Het ontstaan en alle fases van de aarde in al zijn pracht: Droge en nauwelijks begroeide lavavlaktes, bergvlaktes, zoutvlaktes en zandvlaktes. Vochtige en vol begroeide amazone, bergvlaktes en watervallen. Van ijskoude bergtoppen naar hete woestijnvalleien. Overal is de natuur prachtig en overal hebben mens en dier zich dusdanig aangepast dat er goed valt te leven.
Wat was het heerlijk om deze reis te maken met twee verschillende geliefde personen die ik dit jaar 10 jaar geleden heb ontmoet. (Jaa ook 2007 was een goed jaar wat een hoop moois bracht!!!). Deze ervaringen zijn extra waardevol omdat ik het met hun heb mogen delen, waarbij ze beide op hun manier het beste in mij naar boven hebben gehaald.

So.. Where next?...